Woensdag 4 tot Donderdag 5 Mei

Woensdag 4 Mei,

Het enige restaurant in de wijde omgeving aan de buitenkant.

Het restaurant gaat pas klokslag 9 uur S'avonds open. Eerder is er nog geen biertje of glas wijn te krijgen.
S'morgens tot 13.30 kan je koffie of kleine hapjes krijgen, maar daarna tot 9 uur dicht.

Het was een knus geheel van binnen maar toch het geheel was pover.

Donderdag 5 Mei
Vanmorgen vertrokken van de CP in Valeron de Posada richting Biaritz, dit betekent dat de terugreis langzaam is begonnen.

Onderweg nog wat Picos plaatjes gemaakt.

De grootste delen sneeuw zijn nu weg maar het blijftbeen magnifiek gezicht.

Helaas is de Panorama foto niet helemaal gelukt.

 doet toch niet onder voor de Alpen of de Pyreneen.

Een mooi bronzen beeldje langs de route.

Verder onderweg nog een visitercenter gezien en bezocht, maar eerst op de parkeerplaats het middagbroodje genuttigd.  

 een mooie foto geleend van dit center.

Ook deze gemzen zijn hier gepikt.

Via een mooie weg door de bergen richting de kust, maar na een paar keer geen plekte hebben gevonden aan een baai of bij een vuurtoren,toch maar door naar Eteikio op de CP gereden.

Bijschrift toevoegen

Staat het zooitje weer met de schotel omhoog. 

Dit is een verkeersbord in de Baskische taal, net als in Wales houd men hier hun eigen taal in stand.
Wat het precies betekend zouden wij niet weten 

De basiliek van Ekeitio aan de achterzijde vanaf het strand gefotografeerd.

Er is een heel leuk binnenhaventje in deze stad. Het deed ons aan Honfleur in Frankrijk denken. Langs de kade een wandelboulevard en vooral veel restaurantjes en de bij behorende terrasjes. 

Op deze voorstelling staat een van de bronnen van inkomsten van de vissers afgebeeld.
Maar sinds de walvisvangst aan banden is gelegd, vangt men alleen nog handelbare formaat vissen.

Op de terugweg naar de CP nog dit conferentie centrum op de plaat gezet. Gaan vanavond op tijd het mandje in want morgen gaan we richting Frankrijk.

Nog een leuk kerkje in een steegje, was helaas ook gesloten, het viel ons deze reis op dat het huis des Heerens ook sluitingstijden heeft, het is tegenwoordig geen 24 uurs bedrijf meer.

Wij dachten even dat we in Oostenrijk aangekomen waren, maar het was toch echt een café in Ekeitio centrum.

Grtjs aan allen en tot de volgende Blog

SjaWi 

maandag 2 mei via Gjon naar de Picos de Europa.

Vandaag Maandag 2 mei, gisteren een camping opgezocht omdat vandaag onze kleindochter Sascha 9 jaar wordt, dus vanmorgen via de WiFi met FaceTime met haar gebeld en haar gefeliciteerd, ook pappa, mamma en Anouk gesproken.

Aangezien de camping in een natuurgebied ligt was er nog niet veel te doen, ook de plaatsen waren nog niet optimaal, dus bij het eerste plekke ging het niet echt naar wens.
Bij het definitief op de plek zetten, Bleek er nogal wat vochtige klei onder het gras te zitten, gevolg diep spoor in het gras, nadat we de camper met heel veel moeite weer vlot hadden en een ander plekje genomen.
Van deze plaats hebben wij geen foto,s gemaakt( bewijzen van de schade aan het gras zijn er dus niet)  wel gemeld bij camping beheerder.

Maandag 2 Mei,

Volgende CP was net buiten Gijon, grote mix parking bij het park. Van hieruit mooie kust wandeling gemaakt en S' nachts heerlijk rustig geslapen

Op de dag was het park vol met recreanten en hun auto's maar vanaf 8 uur was het rustig.

Heerlijk strand bij het park, ook de grasvelden lagen vol met zonnende mensen.

Blauw helder water geweldige rotsen en een stevige bries vanuit zee, de natuur op en top.

Aan overkant zijn de contouren van Gijon te zien.














Bij onze verdere wandeling zagen wij op een rots een persoon liggen te zonnen. Met de telelens krijg je heel veel te zien, denk dat badgast zich dat niet te realiseren.

Na een mooie rit door de bergen, een geweldige kloof, vergelijkbaar met de Gorge dunVerdon'

Nog een stukje van de rit door dit gebied.

Weer zo' n lokker die bij de terrasjes hoort. 

Klein stukje uitzicht op een deel van de Picos.

Uiteindelijk kwamen wij uit in een klein dorpje midden in het natuurpark Picos de Europa, op een CP die meer weg had van een camping, mooie afgebakende plaatsen, sanitair gebruik in de sporthal.
Het plaatsje heet Valereon de Posada.
De beheerster kwam naar ons toe en legde uit wat er wel en en wat er niet was, de kosten bedroegen
€ 8,00 per nacht. Maar het uitzicht was onbetaalbaar.

Het gehele gebied was onbekend bij ons en ik denk bij menig ander ook, er leven in deze gebieden nog Beren,Wolven Adelaars en Gieren, een groot deel is moeilijk toegankelijk waardoor deze beesten hier nog vrij rond kunnen lopen en vliegen.

De CP bleek later na vraag aan de beheerster op 1000 meter hoog te liggen,

Heerlijk op je stoeltje zitten en de geweldige uitzichten ten volle genieten.  

Ruw en onaangetast dat zijn deze bergen de hoogste is 2673 meter.
In februarie lag de CP  nog vol sneeuw, maar nu een droom van een plekje.

Zijn hier twee dagen gebleven, de eerste avond lekker gebarbecued en de tweede dag in het enigste restaurant in de omgeving een plate de Diaz genomen. 

Eerste gerecht Soep met pasta erin ( specialiteit van mamma ) 

Tweede gerecht twee kalkoen gordon bleus met friet en salade.

Nagerecht plak ijs en een soort crème brulee en op de koop toe nog een bakkie koffie, het geheel afgerond met een glas rode wijn voor € 24,00

Bij het vertrek van de CP nogmaals het restant water weglaten lopen en de tank met vers schoon water gevuld, langzaam is het water weer gewoon te gebruiken en ruikt het niet meer naar grond.

Volgende blog over de reis van Valereon de Posada naar Eteikio in de richting van Biaritz.

Grtjs SjaWi

Zondag 1 Mei Op weg naar Gijon

Santiago de Compastella en Thirso de Ahbres.

Na alle indrukken en prachtige beelden en ornamenten in de kathedraal verder de stad in gegaan.

Een glas in lood raam met het wapen van de Jacobus orde.

De achter ingang van de kathedraal met op de voorgrond de fontein.

Langs de kathedraal naar de binnenstad met zijn terrasjes en winkeltjes.

In de buitenwijk nog een
uitzonderlijk mooie kerk, konden
helaas niet naar binnen om deze te
kunnen bekijken.










Ook nu was de zon weer volop aanwezig en loopt de temperatuur weer onaangenaam op en komt na al deze vrome bezoekjes weer dat dorst duiveltje de kop op steken, en zuigen de terrasjes ons weer op de stoelen.

Het blijft noodzakelijk om niet uit te drogen, om na de eerste toch 

Het valt niet mee om iedere keer neen tegen een terrasje te zeggen, vooral als je ziet en ruikt wat er zoal geserveerd word.

Maar een tweede te laten neerzetten. Heerlijke kaas en ham erbij voor de trek.

Vanuit Santiago zijn wij weer via de B-wegen door naar Thirso de Ahbres gereden.  Onderweg nog een paar mooie plaatjes van de typische graan schuren gemaakt.

In heel het Baskenland zie je deze graanschuren, zij staan op stenen kolommen en zijn van onderen open 

Op de kolommen zijn stenen schijven geplaatst en daarop pas de hout constructie, en deze  dienen om de muizen buiten te houden. 

Een bijna verlaten boerderij, men woont hier alleen nog.

Hadden wij de pech dat recht tegenover een klein cafeetje annex koffie bar was, dus getracht cappuccino met croissant te scoren . Hadden ze niet dus maar zwarte koffie met een soort sprits koek, was toch welkte pruimen.

Toch een schitterend terrasje, met uitzicht op de baai.

Mamma maakt ook nog wat extra foto's, zodat wij straks thuis weer een mooi album kunnen maken

Als je dit toch achter je huis hebt ben je toch een gezegend mens.


Volgende blog zal de reis via Gijon naar het natuurpark Picos de Europa behandelen.

Grtjs SjaWi 

Zondag 1 Mei. In Santiago de Compastella.

Zondag 1 Mei,

De rit van Arcade naar Santiago viel mee, we arriveerde rond 10 uur op de CP van waaruit wij met de stadsbus naar het centrum zouden gaan.
Hiervoor moesten wij een paar straten naar beneden lopen en daar de bus nemen. Plan was perfect, echter de bussen rijden in het weekenden vooral op zon en feestdagen op een zo'n onduidelijk schema, dat wij er niets van begrepen.
Er kwam een stel jongelui aan dus deze maar aangeklampt, zij keek op haar smartphone de dienstregeling na en melde dat er waarschijnlijk over een uur een bus zou komen.
Oké en bedankt, wij terug naar de camper en naar de grote parkeer c/q overnachtingsplaats verderop in de stad gereden, hier € 3,50 voor parkeren betaald en een plattegrond van Santiago rijker, te voet bergaf naar het centrum.
Ongeveer 1,5 Km zou de afstand zijn volgens parkeermevrouw, viel dus best nog mee en vooral naar beneden lopen gaat prima.

Grote parkeer/overnachtingsplaats, zijn hier niet blijven slapen.

In een zijstraat liepen wij tegen deze kerk gewijd aan SAN Miguel aan.

Na een behoorlijke omzwerving en het continu raadplegen van de plattegrond kwamen wij 

uiteindelijk bij de kathedraal uit. Er was een betoging op de trappen van de arbeiderspartij voor zover wij konden begrijpen. 

Het was immers de dag van de arbeid, en dan moet je als partij je stem laten horen ! 

Hier verzamelden zich geen pelgrims maar 1 Mei betogers

Er was ook redelijk wat politie op de been zodat het niet kon escaleren. De menigte was het volledig een s met de kleine man met het gele hesje aan. Elke keer als hij even stil was juichte en klapte de menigte. 

Nadat wij de menigte aan de zijkant gepasseerd waren konden wij naar de ingang van de kathedraal, en een rondje langs de diverse kapellen in de zijbeuken en aanbouwsels, zijn wij in de rij gaan staan om langs de heilige Jacobus te gaan, (ik ben trouwens naar hem vernoemd) iedereen staat geduldig op zijn beurt te wachten om vervolgens via het smalle trapje bij het beeld te komen.

Het is een mans brede gang en als je dan boven bent kom je aan de achterzijde van Jacobus uit en kan je hem zachtjes over zijn bolletje aaien. De meeste prevelen er dan een gebedje bij, wij hebben hem eerbiedig een schouderklopje gegeven. 

Deze foto stiekem met de telefoon gemaakt, want fotograferen mocht niet , zat ook een oude monnik op de uitkijk.

Als je Jacobus over zijn schouder kijkt zie je de pelgrims en andere bezoekers achter zijn rug om verder de kerk ingaan. Deze foto is genomen voor het altaar. 

Bij ons bezoek was er een kerkdienst aan de gang, hierdoor was de weg langs het hoofdaltaar afgesloten. Ook via de zijkanten kon je niet verder, later begrepen wij waarom. Er wordt aan het einde van de mis met het wierookvat gezwaaid. 

Gezien de mannen naast het wierookvat zal deze best willen zwaaien in de kerk

In totaal zijn er 7 mannen nodig om het vat op te heiden en vervolgens het ook te laten zwaaien.

Het vat gaat met reuze zwaaien door de hele breedte van de kerk..

Ik heb getracht de afstand die het vat aflegt in beeld te brengen, maar dat lukte helaas niet. 

Ik schat dat het vat naar elke kant zeker 10 meter uitzwaait. De hele kerk was gehuld in de rook die bij het zwaaien vrijkwam.

Vervolgens zijn we nog de relikwieën kelder in geweest, hier is een gouden kist met daarin relikwieën van de heilige Jacobus.  

Ook nog een ander kistje met iets erin, kon het helaas niet ontcijferen.

De zij ingang van de kerk 

Zoals zo vaak als wij een oud gebouw of kerk bezoeken. Dan zijn de steigers ons voor, volgende keer houden wij het bezoek geheim. 

Zomaar een pleintje met de kenmerkende platanen, als deze vol blad zitten zorgen zij voor heerlijke schaduw in de zomer. 

Hierbij het voorstel gezien in een winkel voor de moderne non.   

Voorlopig even de IPad aan de lader anders kan ik niet verder.

Grtjs SjaWi