Maandag 9 Mei, deel 2
Onderweg naar de CP in Auxerre, kregen Wij net voor Bort les Orgues een verkeersomleiding in Verband met Wegwerkzaamheden. Dit was op het laatste moment pas aangegeven, dus stoppen en trachten te keren op de weg, klein stukje verderop was een inrit, achterzijde er in gestoken en langzaam omdraaien. Ware het niet dat de weg naar beneden afliep en precies op het moment van wegrijden kwam er een auto op de hoofdweg vrij snel aanrijden, stom rund DAT ik ben trap ik alleen de koppeling in en trap ik niet gelijk op de rem, Camper rolt stukje achteruit, met de bumper op natuurstenen muurtje. Aangezien er nogal wat plastic in dit onderdeel is verwerkt was er een beste schade te vermelden.
Verder Ging de reis redelijk soepel, ruitenwissers mochten ook Weer Aan het werk en de lucht werd steeds donkerder, was ook eigen schuld, hadden immers Marc geSMSt dat we wat zon naar Nederland zouden Sturen, Echter Te veel opgestuurd.
De CP van Auxerre is op de grote mix parking Aan het water, via Een loopbrug naar de overzijde Geweest en deze foto Gemaakt. Tussen de bomen door zijn de neuzen van de Campers te zien.
Nooit geweten dat Auxerre Zo'n vrome stad was, Het staat vol met grote Kerken en Kathedralen, Maar het weer liet het niet toe om de volgende dag Een heerlijke Wandeling in de stad te maken. De regen bleef Maar neerdalen op ons, Het leek wel of er getracht Werd ons kleurtje eraf te Spoelen.
S'avonds Het Eurovisie spektakel gevolgd en de euforie op de plaatsing van Douwe Bob meegemaakt.
Dinsdag 10 Mei
De Volgende Ochtend verder Noordwaarts Gereden en door de oorlogsgebieden rond Verdun Richting België gegaan.
We passeerden een aantal erevelden met de graven van de oorlogsslachtoffers. Later kwamen uit bij een groot monument, deze herdacht de bloedige Strijd op de Vlakte van 1914-1918.
In dit monument was ook een klein museumpje, deze was helaas gesloten.
Het genoemde Aantal Slachtoffers is nauwelijks te bevatten, Zeker als je weet dat dit Nog een Loopgraven oorlog betrof. Waar mannen maanden lang Geen meter TERREINWINST boekte en alleen elkaar afslachtten . En dat alles om onze vrijheid te borgen. In 1940 bleek dat dit alles voor Niets is geweest.
Na de bezichtiging zijn we verder Gereden Richting Het boekenstadje Redu in België, Wij hadden gedacht dat het er gezellig druk zou zijn. Maar wij kwamen bedrogen uit, op de CP net buiten het dorp was er slechts Een andere camper, het was eeen belgies echtpaar zo te zien hadden zij een nieuwe camper. hij gaf aan dat het wel erg rustig in het stadje was, Waarop ik antwoordde, dan zal er vast wel een pintje te krijgen zijn, antwoordde hij dat we echt niet hoefden te vechten voor een plekje op het terras. bleek ook volledig te kloppen, er was geen hond (Op het enigste terras wat geopend was) te bekennen. Bijna alle winkeltjes waren dicht en de overige terrasjes leeg.
 |
| Nadat wij er waren gaan zitten en een biertje hadden, kwamen er uit de bosjes toch nog wat mensen te voorschijn, die ook dorst hadden. |
Woensdag 11 Mei,
Vanuit Redu de volgende morgen via de B-wegen richting Lottum in Limburg gereden, om hier nog wat asperges te SCOREN, zodat we dit ontmoetten de Pinksteren konden nuttigen.
Verder klaarde het weer ontzettend op en bij thuiskomst S'middags was het weer aangenaam van Temperatuur.
Donderdag 12 Mei,
Langzaam gestart met het leegmaken van de Camper en de normale zaken van een huishouden weer oppakken. Camper weer toonbaar maken en uitmesten, ondanks dat we er bijna 2 1/2 maand in hebben geleefd, En dat Wilma regelmatig met de bezem en stofzuiger in de weer is geweest, word de boel toch stoffig en merk je dat er een grondige sop beurt nodig is. Nadat de camper weer verwend en vertroeteld was, Hebben we de afspraak gemaakt om Joey op te halen bij het crematorium.
Het werd een beladen rit, en een droevig weerzien met de strooikoker waarin de stoffelijke resten van Joey zaten. Gister avond zijn we samen en met de as van onze eerste Engelse Cocker-spaniël Cindy naar het bos gegaan, daar waar wij zoveel met ze hebben gewandeld, om ze beide te gaan uitstrooien.
Het is goed zo, en het dwingt ons om vaak het bos in te wandelen en effe bij ze te gaan zitten.
Uiteindelijk heeft de hele reis 14.000 Km opgeleverd, het grootse gedeelte hebben wij van alles Kunnen Genieten. ook al was het tweede deel van de reis een stuk anders als dat wij gewild hadden.
Als Afsluiting onze reis zal ik de lijfspreuk van Bernadette gebruiken en dit tegen jullie allen zeggen.
Pluk elke dag en maak er het mooiste van.
Grtjs Sjaak en Wilma
Geen opmerkingen:
Een reactie posten